The Story & A Layout

First of all I want to say thank you for every single one of your comments on my previous post! It means a lot to me!

Well, I'll try to explain shortly what the things are that were (and still are) driving me crazy. As you might know I switched studies even before the start of this year. It felt really good to follow the little voice in my head that reminded me of my passion for journalism, so I choose to study 'communication and information' instead of psychology. It appeared to be the perfect decision for me. The subjects were so much fun and I really enjoyed analysing news, advertisement and communication. The only problem is that at my faculty you have to choose 2 majors instead of one. When I choose this study, I didn't realize a 2nd major would be so big (a little less than 50% of your studies) I really loved my first major (language and communication), but didn't really like any of the second majors. I have tried English, but since the other students in my class all studied English and had such a huge vocabulary and perfect speech, I felt like I had to do something different. Maybe it sounds like I give up easily, but in fact it's just that when people tell me or prove me I'm way worse at something than them, my motivation walks away too.

The only other option for me was chosing 'image/media culture'. Some of the girls from my class did this as a second major and they highly recommended it to me too. So I decided to try that. In fact I didn't really like the first classes, but I didn't want to quit immediately...maybe I'd just have to push myself through it and motivate myself to learn it, no matter whether I like it or not. It's just that every class made me feel worse... It was all about analysing art and movies. While I love to be creative, this is not the kind of things I feel attracted to. I love watching movies, but my idea is that movies should be watched and should not be analysed too much;) The problem is that the subjects I'd get over the next few periods with this 2nd major didn't appeal to me either. So what would have I do?

At that moment, in the beginning of last week, I was so stressed. What if there would be no solution? What if I'd have to wait one entire year before I could start doing something that I do like completely? I know there are many struggles in life (disease, death) that are way worse than switching studies after one year, but in fact choosing the wrong study has been one of my biggest fears during my process of choosing last year. I still feel a bit lost in school sometimes. I don't know many people and the past few weeks my usual day had the following scheme: learning from 9 am to 6.30 pm, going home, learning more, working and going to bed. Except for a few minutes of talking during the breaks of my classes, I couldn't speak to anyone. I thought it would be good to work really hard, so I could forget about my worries. But recently found out how lonely one can feel and how much everyone needs people to be surrounded by.

Anyway, the first thing my education counsellor advised me was to just 'quit everything' and think about what I want to do this entire year. But taking a sabbatical year is so not me. I really want to have something to do, something to work or fight for. In the end up she came up with another solution, which would be the only other option. I had asked her whether it would be possible to continue with my first major, which I really love, plus choosing a 2nd major from another studies. But she advised me to do Dutch languages with a 2nd major in Linguistics. At first sight this caused me more of a headache than a happy feeling of having found the perfect solution. Switching studies once again? I had already had so much stress and pressure on me the first part of this year. And what would other people think of me if I switched another time?! But she told me my study is very similar to what I did. In the first year I'll get a few grammar subjects, besides the subjects about communication and analysing texts. But when I choose my specialisation in the 2nd year, I can choose for the exact same combination of subjects that I did with communication & information. It just has another name and another (much nicer) second major:)

Well, this week has still been full of ups and downs though. I talked a lot to my parents, I have been really angry on myself for the fact that I hadn't chosen the right study immediately, and I'm also really afraid to start this studies. Because I missed my first period, I'll have to work really hard catching up on things. Sometimes I woke up with the idea that 'everything will be fine', but every time my thoughts came back on this issue, tears and fear came back again. I dared to tell hardly anyone about it, besides my parents of course. My studies are very similar, but they do have another name, so it almost sounds like I'm going to start something completely different...

At least I now have something to fight for again and I do feel like fighting for it. I know that in my fourth year I'll be able to do the master of which I'm sure I'll love it: journalism studies. If only I could know what my life looks like in a year...so I know how I like (or dislike) this study and so I know every story has a happy ending. But I'm just going to try it! I can always quit or switch next year...at least I know then that I didn't give up at the very first moment life turned against me, but that I did everything to turn life back and to go on fighting instead:) Last weekend I spoke to my BFF and i tfelt really good to be able to talk to her again. We decided that, even though we're both busy with school, it's really important to take the time to do something fun together. I'm just trying to think of these things...I can't look into the future, I don't know what life will bring me, but I know I choose not to give up.

Ten eerste heel erg bedankt voor jullie lieve berichtjes op mijn vorige post! Ik heb het al vaker gezegd, maar het betekent echt heel veel voor me dat mensen die je niet in het echt kent, zo begaan zijn met je:)

 

Oké, ik zal proberen in het kort - in ieder geval kort in vergelijking tot wat er allemaal is gebeurd;) - te beschrijven wat de dingen zijn die me de afgelopen weken een beetje overstuur en gestrest hebben gemaakt. Zoals ik eerder vertelde, heb ik net voor het begin van dit schooljaar besloten niet psychologie te studeren, maar communicatie- en informatiewetenschappen. Het voelde goed om toch de journalistieke kant op te gaan, iets dat ik altijd al wilde. En het bleek ook een hele goede keuze te zijn, want ik vind mijn eerste major zó leuk! De vakken zijn heel veelzijdig en het is leuk om te merken hoe ik geleerde stof al kan toepassen op dingen als het nieuws. Het enige probleem is dat het bij mijn faculteit verplicht is twee majoren in plaats van één te kiezen. Aan het begin van dit jaar heb ik heel bewust voor deze studie gekozen, omdat het me leuk leek Engels 'erbij' te doen als tweede major. Wat ik me echter nooit had gerealiseerd is dat een tweede major wel wat groter is dan iets dat je 'er even bij doet'. Het Engels niveau lag zo hoog en het feit dat ik tussen de Engels studenten, die voor mijn gevoel wel alles perfect konden, zat maakte het voor mij moeilijk. Ik denk dat dat stukje faalangst gewoon bij mij hoort en in dit soort gevallen zit het me heel erg in de weg. Als ik voel dat ik het niet kan en merk dat het inderdaad niet lukt, dan blijft dat stemmetje in mijn hoofd me alleen maar tegenspreken...

De enige andere optie voor mij was om voor beeldcultuur te gaan. Een paar meiden uit mijn klas volgden deze tweede major ook en vonden het echt heel leuk. Dus besloot ik dit te doen. Eigenlijk vond ik de eerste paar colleges al niet heel erg leuk, maar ik wilde niet zomaar opgeven en zette me ertoe aan extra hard hiervoor te werken. Maar hoe meer colleges ik volgde, hoe minder leuk ik het begon te vinden... Deze major focust zich heel erg op het analyseren van kunst en film, terwijl ik meer ben van het kijken naar films in plaats van het analyseren daarvan;) Het probleem is dat de andere twee major mogelijkheden (Frans of Spaans) me ook niet echt aantrokken. Dus wat moest ik doen?

Op het moment dat ik me dat begon te realiseren ('Wat nu?'), raakte ik aardig in paniek. Wat nou als ik nu een jaar zou moeten wachten voordat ik iets kan doen dat wel helemaal bij me past? Ik weet dat er veel ergere dingen bestaan dan dat, maar dat ik een jaar niets moet doen was vorig jaar bij het kiezen al mijn grootste angst. Ik wil echt iets om handen hebben, iets hebben om me volledig op te storten.

Het eerste dat mijn studieadviseur me adviseerde is om inderdaad met alles te stoppen en dit jaar op zoek te gaan naar wat ik wil doen. Mijn vertrouwen zakte echt naar een dieptepunt... Een jaar ertussenuit gaan past zo niet bij mij. Ik zie mezelf nog niet zo snel een jaar reizen of een jaar ergens achter de kassa zitten... Bovendien wil ik niet opgeven als er nog andere opties zijn. Ik heb liever dat ik nog iets geprobeerd heb en dan over een paar maanden stop, dan dat ik nog voordat ik alle opties heb geprobeerd de handdoek in de ring gooi.

Uiteindelijk bleek er nog één andere (de enige) oplossing te zijn. Toen ik net met mijn zorgen zat, heb ik eerst gevraagd of het mogelijk zou zijn een tweede major van een andere studie erbij te doen. Ik zou het super vinden taalwetenschap bij mijn eerste major, die ik wel erg leuk vind, om te doen. Dat bleek helaas echt onmogelijk. Maar wat mijn studieadviseur voorstelde is om over te stappen naar Nederlandse Taalstudies gecombineerd met Taalwetenschap. Op het eerste gezicht was ik er niet bepaald enthousiast over. Nog een keer switchen van studie? In het begin van dit jaar had ik al zoveel stress gehad! En wat zouden anderen er wel niet van denken?! Al snel stelde ze me gerust dat deze studie veel overlap heeft met wat ik deed. In het eerste jaar krijg ik er ook grammaticavakken en vakken over het schrijven van stukken (wat ik alleen maar leuk vind!) bij. Maar als ik in het tweede jaar een specialisatie kies, krijg ik exact hetzelfde vakkenpakket als dat ik deed. Alleen onder een andere naam en mét een leuke tweede major:)

Goed, alsnog ging het verre van zonder horten en stoten. Ik heb heel veel met mijn ouders gepraat. Ik ben heel boos op mezelf geweest dat ik niet in één keer de goede keuze heb kunnen maken. En ik ben heel bang voor hoe ik dit nu zal vinden. Omdat ik de eerste periode heb gemist, zal ik heel hard moeten aanpoten. Ik ga proberen van één van de twee vakken het hertentamen te halen, wat betekent dat ik komende periode voor vijf vakken moet leren. Er waren dagen dat ik opstond met het idee 'Het komt wel goed', maar als ik dan te lang door bleef denken of voor de zoveelste keer mijn jaarprogramma bekeek, zakte de moed me weer in de schoenen. Anderen durf ik er eigenlijk niet over te vertellen. Mijn studies komen heel erg overeen, maar ze hebben wel een ander naampje, dus klinkt het net alsof ik totaal iets anders ga doen...

Ik heb nu in ieder geval iets om me helemaal op te storten en ik ben bereid er heel hard voor te werken. Ik weet dat ik nu uiteindelijk over een jaar of drie aan een master zal kunnen beginnen waarvan ik bij voorbaat zeker weet dat ik die super vind: journalistiek. Wat zou ik alleen graag willen dat ik een jaar verder was...dat ik weet hoe het dan is en dat ik van al die vervelende twijfel af zou zijn. Maar ik ga het gewoon proberen nu. Stoppen of volgend jaar switchen kan altijd nog... dan weet ik in ieder geval dat ik niet heb opgegeven toen het even tegenzat, maar dat ik heb dóórgezet:) Ik heb eergisteren mijn beste vriendin opgebeld en we hebben lange tijd aan de lijn gehangen. Het was goed om tussen het leren door weer met iemand te kunnen praten. We hebben afgesproken dat we, ondanks de drukke schema's rondom school, meer tijd vrijmaken om toch de leuke dingen te doen. Want ik weet nu hoe belangrijk het is dat je leven méér blijft dan school. Daar probeer ik nu aan te denken... Ik weet niet wat het leven me zal brengen en hoe mijn toekomst eruit ziet. Het enige dat ik nu weet is dat ik in ieder geval een poging heb gewaagd:)

Ah well, in an attempt to brighten this post a bit, I'll show you a layout I made some time ago using Prima's BAP sketch, the gorgeous Printery papers and flowers and a photo of the beautiful Gerry and me. The amazingly pretty clocks are from Dusty Attic and they were a gift of my sweet friend Gabi. Thanks again, girl:)

Om mijn post toch nog een beetje op te vrolijken, hierbij nog een layout die ik gemaakt heb met Prima's BAP sketch, the prachtige Printery lijn en bloemen en een foto van Gerry en mij. De chipboard klokken zijn van Dusty Attic en waren een cadeautje van mijn lieve blogvriendinnetje Gabi, helemaal uit Canada:)

Supplies

Prima Marketing: Printery papers, Innoscence 2 Pearl flower, Pixie Glen roses, Pixie Glen flowers, Arco Iris Reflections, Innoscence flowers, Resin birdhouse, alphabet stickers, Clear stamps Chandeliers

The Dusty Attic: clocks

Melissa Frances: accetate shape (used as a stencil)

Martha Stewart: Punch around the Page set Cherish, Royal Butterfly punch

Queen & Co: pearls Snowflake

Tattered Angels: Glimmer mist 'Walnut Gold'

Tim Holtz: edge distresser, distress ink 'Walnut Stain'

Viva Decor: perlen pen 'Cream'

Ranger Industries: Stickles 'Crystal'

Other: buttons, pens.

Thanks a lot for looking and for listening/reading to my long, long story;)

Bedankt voor je bezoekje. Ik hoop dat jullie het lange verhaal hebben overleefd;)